fohisha
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fo-hi-sha
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – fohish ayol, buzuq, xiyonatkor ayol;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Oʻz tanini sotishdek buzuq, fahsh ishlar bilan shugʻullanuvchi ayol; zinokor ayol. Zoniya; ◆ Shunday yoʻllar bilan bular fohisha koʻpaytirar ekanda. Hamza, „Paranji sirlari.“ ◆ Ammo sen iflos balchiqqa boʻgʻzingdan botib, uning qoʻlansa isini olib qolgan ekansan, fohisha! K. Yashin, „Hamza.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФОҲИША. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Ozarbayjoncha: fahişə
- Maoricha: kainau, te wahine kairau
- Moʻgʻulcha: садар эм (sadar em)
- Turkcha: fahişe