Pastís (alcòl)
Lo pastís es un alcòl anisat occitan de Provença, generalament beugut mesclat embé d'aiga. Son nom ven dau biais particular de son elaboracion per maceracion, au contrari d'autrei variantas mediterranèas coma l'aniseta o l'ozò qu'utilizan d'anís destillat.
Istòria[modificar | Modificar lo còdi]
L'interdiccion de l'absinti[modificar | Modificar lo còdi]
Apareguts vèrs la fin dau sègle XVIII, lei bevendas alcoolizadas destilladas a basa d'absinti son a l'origina dau pastís. A aquela epòca, lei proprietats medicinalas de l'absinti, conegudas despuei l'Antiquitat, suscitèron una demanda importanta. Una industria prospèra se formèt alora dins l'èst de França. Èra dominada per la companhiá Pernod Fils creada a Pontarlier per Henri-Louis Pernod en 1905. Relativament costosa, l'absinti foguèt mai que mai consumada per l'elèit sociau fins a la guèrra de 1870. Pasmens, vèrs aqueu periòde, una demenicion dei còsts de fabricacion menèt a una aumentacion rapida de la produccion que passèt de 700 000 litres en 1874 a 36 milions en 1910. Aquò favorizèt l'aparicion d'actors novèus coma la destillariá Société Pernod père et fils, fondada en 1872 per Jules Pernod a Montfavet. Lei dos familhas Pernod implicadas dins lo mercat de l'absinti avián ges de liame entre elei, çò que foguèt la causa de mai d'un procès.
En mai de permetre la consumacion d'absinti per totei lei classas socialas, la reduccion dei còsts entraïnèt l'aparicion d'absinti de qualitat marrida. En particular, certanei bevendas contenián de sulfat de zinc, una substància quimica que permetiá de melhorar la coloracion. Li aviá tanben d'absintis que contenián de metanòl, un alcòl fòrça toxic. De fachs divèrs sorbids donèron egalament un imatge negatiu a la bevenda e tre 1875, de ligas antialcoolicas assaièron d'obtenir son interdiccion. De scientifics renomats coma Louis Pasteur o Claude Bernard, de sindicats, la Glèisa, de mètges e divèrsei jornaus s'engatjèron dins aquela lucha. En 1908, Soïssa votèt una lèi per l'enebir. En França, leis autoritats tergiversèron un pauc pus lòngtemps, mai leis efiechs de l'absinti èran pas compatibles amb leis imperatius de la Premiera Guèrra Mondiala. En 1915, lo govèrn francés decidèt donc d'interdire la fabricacion e la venda d'absinti.
L'invencion dau pastís[modificar | Modificar lo còdi]
Descripcion[modificar | Modificar lo còdi]
Contràriament a l'aniseta, lo pastís utiliza un grand nombre de plantas diferentas. La recèpta càmbia d'una destillariá a l'autra e es soventei fes secrèta. Lei plantas de basa son la badiana, l'anís verd, lo fenolh e la regalícia.
Se beu embé de cinc a sèt volums d'aiga, segon lei gosts. Aquesta addicion d'aiga lo trebola e li balha sa color especifica.