Dierwiechter

Lëtzebuergesch[änneren]

Substantiv m (pl: Dierwiechter) ( f = Dierwiechterin)

Aussprooch (IPA): [dˈiːɐ̯viəɕtɐ]

Bedeitung:

• En Dierwiechter ass en Officier ministériel et public.

Bsp.:

• Den Dierwiechter huet dem Jemp säin Auto beschlagnamt

Synonymmer

• Kontrentendréier
• Leitsgeheier
• Huissier