Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ar·chī·vum — morphologica: archiv-um
Formae aliae[+/-]
Notatio[+/-]
- Graeca Antiqua: ἀρχειον
Nomen substantivum[+/-]
archīv|um, -ī neut. [1][2][3][4][5]
- Locus in quo tabulae et acta publica asservantur.[1]
Declinatio[+/-]
Latinitas humanistica
saec. XIV.
- Et cum illum boatu summo celebrent, qui subterfugiis astutiisque nephariis adversus veritatem diu mendacium tutatus est, eum tamen cui quibuscunque fraudibus ample devenere substantie legum patrem iuris archivum veritatisque sacrarium colunt predicant et extollunt. —De casibus virorum illustrium Joannis Boccatii (1313-1375). Liber III, X.
Dictiones collatae[+/-]
Synonyma
- tabulārium
Translationes[+/-]
Locus in quo tabulae et acta publica asservantur | dilatare ▼ |
Locus in quo tabulae et acta publica asservantur | collabi ▲ |
Discretiva
|
archivum dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
archīvum
|
casus accusativus singularis
|
substantivi archīvum
|
archīvum
|
casus vocativus singularis
|
substantivi archīvum
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: ar·chī·vum — morphologica: achiv-um
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 308 — “ARCHIUM vel Archīvum, i, n. 2.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 213 — “archīum ou archīvum, i, n.”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — archīum, ī, n. (ἀρχειον), Nbf. archīvum, ī, n. (tom. 1, p. 546)
- ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — archivum
- ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — archivum