inauditus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inauditus | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
Vocatif | inaudite | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
Accusatif | inauditum | inaudităm | inauditum | inauditōs | inauditās | inaudită |
Génitif | inauditī | inauditae | inauditī | inauditōrŭm | inauditārŭm | inauditōrŭm |
Datif | inauditō | inauditae | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
Ablatif | inauditō | inauditā | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
inauditus \Prononciation ?\
- Inouï.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | inauditus | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
Vocatif | inaudite | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
Accusatif | inauditum | inaudităm | inauditum | inauditōs | inauditās | inaudită |
Génitif | inauditī | inauditae | inauditī | inauditōrŭm | inauditārŭm | inauditōrŭm |
Datif | inauditō | inauditae | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
Ablatif | inauditō | inauditā | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
inauditus \Prononciation ?\
- Participe passé de inaudio.
Références[modifier le wikicode]
- « inauditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage