Mad Max - Recenzja

W swej istocie Mad Max to gra o utracie wszelkiej nadziei. Tytułowy bohater próbuje znaleźć coś, co zatrzyma go w świecie pełnym morderstwa, żalu i ludzkiego cierpienia. Wszystko jedynie, by patrzeć potem, jak to coś rozpada się w naszych dłoniach. Droga pełna udręki jest głęboko zakorzeniona w naszą przygodę, przygodę Maxa w świecie, który został dawno rozdarty z jakiejkolwiek nadziei.

Dla Maxa, bohatera, który nigdy nie chciał nim zostać, pustkowie jest ucieczką. Stracił samochód i prawie życie z rąk szaleńców, jakich pełno na pustkowiach.

Na szczęście zdeformowany Chumbucket widzi Maxa jako wyświęconego proroka jego religii opartej o samochody, wysłanego przez Anioła Spalania, aby pomóc budować i prowadzić Magnum Opus — najwspanialszy pojazd na pustkowiu.

Opowieść z pustkowi

Większość tradycyjnych opowieści czeka z zaskoczeniem aż do samego końca. Sposób w jaki fabuła została zakończona spowodował, że byłem zadowolony z historii Maxa, jednak chciałbym doświadczyć więcej akcji przez moje 30-40 godzin rozgrywki.

Od początku aż do zakończenia Mad Max jest grą konsekwentną w swoim rozwoju i podróży przez świat pełny uderzającego, brzydkiego piękna oraz niesamowitej atmosfery.

Prawie wszystko i wszyscy, których spotkasz, pasują do pustkowi; pustkowi, które żyją pełne osobliwości i obojętności. I właśnie ten spaczony świat oraz niepowtarzalny klimat jest prawdziwą perełką Mad Maxa mimo niestałych klatek, zanikania tekstur i problemów z fizyką.

Jeśli nie same pustkowie to doskonały system rozgrywki, napędzają naszą przygodę z Mad Maxem i czynią z niej niepowtarzalną atrakcję. Zachęcam do ukończenia ogromnej listy wyzwań w grze, aby zwiększyć swoją legendę oraz atrybuty bazowe postaci. Możemy także zbierać złom — walutę na pustkowiu – i ulepszać naszą zbroję, broń, narzędzia, umiejętności bojowe, a nawet wygląd Maxa. A to wszystko tylko Max.

Te wszystkie możliwości rozwoju są oferowane naszemu pojazdowi, Magnum Opus. Możemy dosłownie zbudować samochód ze złomu i kupić takie rzeczy jak dopalacze nitro, harpun, oszczepy wybuchowe, kolce, zbroję, opony, a nawet armaty montowane z boku. Zawsze zdobywasz coś, co bezpośrednio zmienia twoje doświadczenie z rozgrywki i cały proces jest naprawdę bardzo satysfakcjonujący.

Na szczęście dla nas, graczy, którzy odwiedzają ten brutalny kawałek świata, pozostawiając nasze ślady na jego spalonej ziemi, istnieje wiele, wiele rzeczy do zrobienia. W długim procesie zapaśniczej walki z włodarzami pustkowi możesz zniszczyć ich rafinerie, zabić ich służalcze psy, i palić ich magazyny paliw. Grywalność jest dzięki temu świetna i angażująca, niestety po dłuższym czasie zaczyna cierpieć z powodu ciągłego ich powtarzania.

Droga wojownika

Walka w Mad Maxie jest po prostu wielka. Zarówno za kierownicą jak i na piechotę będziecie czerpać przyjemność z mordowania frakcji Roadkill, Buzzard i Scrotus’ War Boy. Bardzo łatwo połapać się w walce wręcz, absolutnie brutalnym tańcu wymagającego rytmiki, choć głębię dodają dopiero bronie, egzekucje, łączonych atakach, a tryb furii — żądza krwi Maxa, zamienia rozróbę w teatr jednego aktora.

Walka w pojeździe to szybkie zgrzytanie metalu i najlepsza część akcji Mad Maxa. Używanie harpuna, by wyciągnąć pancerz, koła, a nawet kierowcę z wrogich pojazdów, albo detonacja zbiorników z paliwem we wrogich autach — tam po prostu nie brakuje kreatywnych sposobów, aby unicestwić przeciwnika na drodze. Błyskawiczne niszczenie naszych wrogów jest konieczne w świecie pustkowi, ponieważ przypadkowe patrole wzywają posiłki dość szybko, a olbrzymie konwoje są wymagające do pokonania.

Nawet po napisach końcowych było gorąco co więcej, nawet wtedy wiele pozostaje mi do zobaczenia i zwiedzenia. Gracze nadal mogą zbierać dziesiątki innych pojazdów pustkowi, rozbudowywać Magnum Opus, uczestniczyć w wyścigach śmierci, a nawet zbierać artefakty z poprzedniego świata.

Mad Max jest sandboxem złożonym z tony elementów. Jego wspaniałe, uderzające, a często gorzkie nastroje wizualne mogą być uwypuklone w trybie foto, gdzie możemy manewrować aparatem w czasie i przestrzeni, aby zrobić idealne zdjęcie lub film podkreślający zniszczenia wyświetlane na ekranie.