Wicked Little Letters - Review

Τη δεκαετία του 1920, στο Littlehampton, ξεσπά ένα πρωτοφανές σκάνδαλο φέρνοντας τα πάνω κάτω στην κατά τα άλλα ήσυχη και υποδειγματική παραθαλάσσια κωμόπολη του Sussex. Όταν η αξιοσέβαστη, θρήσκα γεροντοκόρη Edith Swan αρχίζει να λαμβάνει αλληλογραφία με τις πιο πρόστυχες βρισιές που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινους νους, όλες οι υποψίες θα πέσουν στη θορυβώδη γειτόνισσά της, Rose Gooding, μια ανύπαντρη μητέρα από την Ιρλανδία που είναι διαβόητη για την αυθάδεια και το τσαγανό της. Μετά από 19 γράμματα γεμάτα ανείπωτες βωμολοχίες, η αστυνομία παίρνει στα χέρια της την υπόθεση προφυλακίζοντας την Rose, η οποία φωνάζει επίμονα για την αθωότητα της. Σύντομα οι γυναίκες της περιοχής θα αρχίσουν να αμφιβάλλουν για τις κατηγορίες που απαγγέλθηκαν εναντίον της ζωηρής αλλά καλόψυχης Rose, και με τη βοήθεια της αστυνομικού Gladys Moss θα πάρουν την πρωτοβουλία να διερευνήσουν την υπόθεση και να ανακαλύψουν την αλήθεια.

Βασισμένη σε ένα πραγματικό σκάνδαλο από την Αγγλία του 20^ου αιώνα ,το “Wicked Little Letters” αφηγείται μια ιστορία που, όπως ισχυρίζεται, είναι πιο αληθινή από όσο θα περίμενε κανείς, όχι απαραίτητα για την εγκυρότητα των γεγονότων που παρουσιάζει αλλά περισσότερο για την ειλικρίνεια των πανανθρώπινων μηνυμάτων της και την ανάγκη της να αναδείξει διαχρονικές κοινωνικές παθογένειες που δυστυχώς είναι πιο αισθητές από ποτέ, έναν αιώνα αργότερα. Η υποκρισία και η προκατάληψη μιας υποτιθέμενα καθωσπρέπει επαρχιακής κοινωνίας βγαίνει προς τα έξω σε όλο της το μεγαλείο, οδηγώντας στη φυλακή μια γυναίκα, χωρίς απτές αποδείξεις, μόνο και μόνο επειδή η συμπεριφορά της δεν ταίριαζε με τις συμβάσεις της εποχής. Το αν είναι εντελώς αθώα ή όχι μένει να το ανακαλύψουμε μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής, ωστόσο τα μαθήματα που θα προκύψουν μαζί με τη σταδιακή λύση επίλυση του μυστηρίου της είναι αρκετά για ανατρέψουν τις καλά ριζωμένες αντιλήψεις μιας βαθιά μισογυνιστικής κοινότητας και να υπενθυμίσουν σε όλους εμάς στο κοινό να μην κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλο.

Με μια θεατρικότητα να διέπει τόσο τις ερμηνείες όσο και τους διαλόγους, το “Wicked Little Letters” είναι ένα θέαμα που σφύζει από θαλπωρή, αφηγούμενο με περίσσεια ζέση την απίστευτη και όμως αληθινή ιστορία του. Παρά τον υβριστικό λόγο της, η ταινία αντλεί μια παιδικότητα από τους καρικατουρικούς χαρακτήρες, την κωμική υπερβολή της και την απλότητα των νοημάτων της αποτελώντας μια ξεκούραστη αλλά πάντα ψυχαγωγική κομεντί μυστηρίου και ένα ακαταμάχητο feel-good movie που εγγυάται να ανεβάσει τη διάθεση σας και να ζωγραφίσει ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπό σας. Η αρτιότητα της ταινίας οφείλεται ως επί το πλείστον στο πρωτότυπο και γεμάτο χιούμορ concept της καθώς και στην σαρωτική ενέργεια των ηθοποιών που βοηθά την πλοκή να λειτουργήσει παρά την υποτονικότητα και την προβλεψιμότητα που τη χαρακτηρίζει σε όλη την έκταση της. Η σκηνοθεσία της Thea Sharrock (“Me Before You”(2016) μπορεί να είναι φτλατ, διεκπεραιωτική και άτονη , ωστόσο αποδεικνύεται επαρκής για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ιστορίας, ενώ το μοντάζ δίνει ρυθμό στην κωμωδία βοηθώντας τα περισσότερα αστεία να βρουν τον στόχο τους.

Olivia Coleman και Jesse Buckley ενσαρκώνουν τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα σε αυτή την ξεκαρδιστική αντιδικία, με την Coleman να αποτελεί προσωποποίηση της υποκρισίας και του επιτηδευμένου καθωσπρεπισμού και την Buckley να συμβολίζει όλα όσα θεωρούνται κατάπτυστα και κατακριτέα · την απειθαρχία, την αυτοβουλία και τον αυθορμητισμό. Εξαιρετικές, η κάθε μια στον τομέα της, οι Coleman και Buckley προσφέρουν δύο ερμηνείες γεμάτες ψυχή που συνεπαίρνουν, συγκινούν και εντυπωσιάζουν για το εύρος τους. Η Anjana Vasan σε μια πολύ πιο προσγειωμένη ερμηνεία, ενσαρκώνει τη γυναίκα αστυνομικό Gladys, μια συνεχή υπενθύμιση του σεξισμού που κυριαρχούσε στην τότε εποχή και μια σπίθα έτοιμη να πυροδοτήσει την αλλαγή που τόσο απεγνωσμένα χρειαζόταν η επαρχιακή κοινωνία του Littlehampton.