The Bikeriders - Review

Τη δεκαετία του ’60, κάπου στην κεντροδυτική Αμερική η ατίθαση Kathy συναντά και ερωτεύεται τον Benny, έναν σκληρόπετσο μοτοσικλετιστή που ζει για να τρέχει στην άσφαλτο με τη μηχανή του. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία και έτσι το ζευγάρι ενώνεται ταχύτατα με τα δεσμά του γάμου. Η Kathy θέλει να ζήσει μια ήρεμη ζωή πλάι στον σύζυγο της όμως ο Benny πάντα μπλέκει σε μπελάδες. Ανήκει στους Βάνδαλους, μια λέσχη μηχανόβιων που όλο και μεγαλώνει εδραιώνοντας αργά μα σταθερά την κυριαρχία της στην περιοχή. Όσο περνούν τα χρόνια η διαφθορά και η εγκληματικότητα δεσπόζουν στη χώρα μετατρέποντας τη λέσχη σε μια αδίστακτη και βίαιη συμμορία που αναγκάζει τον Benny να επιλέξει ανάμεσα στην αγάπη του για την Kathy και το πάθος του για την ταχύτητα.

Το 1968, ο Danny Lyon εξέδωσε το “The Bikeriders”, ένα εικονοβιβλίο με φωτογραφίες και συνεντεύξεις από τα μέλη της εμβληματικής λέσχης μοτοσικλετιστών Chicago Outlaws όπου και ανήκε για μια σύντομη περίοδο της ζωής του. Πέντε δεκαετίες αργότερα, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Jeff Nichols αντλεί έμπνευση από το βιβλίο του Lyon, βλέπει τις εικόνες του και φαντάζεται τις ζωές των μηχανόβιων που απαθανάτισε το ασπρόμαυρο φιλμ του, παρουσιάζοντας ένα κινηματογραφικό έπος αφιερωμένο στους περιθωριακούς · τα άγρια παιδιά του δρόμου που έβρισκαν την ελευθερία πάνω στη σέλα της μηχανής τους. Υπό το πρίσμα των Βανδάλων, ο Nichols μελετά τόσο την κουλτούρα των μηχανόβιων όσο και τον επαναπροσδιορισμό της σε μια δεκαετία ηθικής και κοινωνικής κατάπτωσης, εξερευνώντας τον κόσμο του denim, των δερμάτινων μπουφάν, του τσιγάρου, του ποτού και των ατελείωτων καυγάδων. Νοσταλγώντας την εποχή των επώνυμων bikeriders αλλά όχι την βιαιότητα και την παρακμή που τη χαρακτήρισε η νέα ταινία του Nichols είναι ένα εμβυθιστικό ταξίδι στο χρόνο και συνάμα μια σκληρή και ωμή περιήγηση στις γεμάτες πάθη ζωές των ορκισμένων μηχανόβιων, μια ωδή στην αγριότητα του πωρωμένου lifestyle τους και μια γλυκόπικρη γεύση από τα πάνω και τα κάτω της συμμορίτικης ζωής.

Βασική αφηγήτρια της ιστορίας μας είναι η Kathy της πάντα εξαιρετικής Jodie Comer, ξεναγώντας μας στον υπόκοσμο των Βανδάλων μέσα από μια σειρά συνεντεύξεων που δίνει στον νεαρό φοιτητή φωτογραφίας του Mike Faist. Οι μαρτυρίες και οι εξομολογήσεις της ωστόσο είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι μιας δεκαετούς ιστορίας που θα μας συστήσει σε βασανισμένες ψυχές και αντιήρωες κάθε λογής. Σύντομα το πρωταγωνιστικό ζευγάρι μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και η πλοκή παίρνει μια πιο αφηρημένη μορφή, εξερευνώντας άτακτα σχέσεις και γεγονότα που τάραζαν της ισορροπίες της λέσχης. Υπάρχουν απώλειες, ανατροπές, εντάσεις αλλά δυστυχώς χωρίς την κλιμάκωση και την ομαλή ροή μιας προσανατολισμένης αφήγησης το ενδιαφέρον και η συγκίνηση μας παραμένουν σταθερά στα χαμηλότερα επίπεδα κάτι που ενισχύεται περαιτέρω από τις αχρείαστα μεγάλες παύσεις μεταξύ των διαλόγων και τα μακρόσυρτα πλάνα του Nichols, με αρκετές σκηνές να καταλήγουν υποτονικές, μεγάλες σε διάρκεια και φτωχές σε ουσία.

Σε μια ταινία που μελετά -μεταξύ άλλων- ανθρώπινες σχέσεις, οι ενσαρκώσεις των χαρακτήρων είναι κρίσιμο συστατικό για την επιτυχία της συνταγής και το “The Bikeriders” εξασφαλίζει και με το παραπάνω ένα ρεσιτάλ ερμηνειών από το all star cast του. Η Jodie Comer φοράει την πιο βαριά και εκκεντρική midwestern προφορά της και στέκεται στο πλάι του Austin Butler διεκδικώντας απεγνωσμένα μια θέση στην καρδιά του. Με ελάχιστες ατάκες, ο Butler δουλεύει πολύ με το πρόσωπο και τις εκφράσεις του και δίνει πνοή σε έναν αινιγματικό χαρακτήρα που προσπαθούμε μάταια να καταλάβουμε, αποτελώντας ένα σύμβολο αφοσίωσης, σκληρότητας και ελευθερίας.