Civil War - Review

Σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής βρίσκονται σε εμφύλιο πόλεμο, με τη βία και τον θάνατο να έχουν απλωθεί σε κάθε γωνιά της χώρας. Καθώς τα γεγονότα κλιμακώνονται, μια φωτορεπόρτερ ονόματι Lee και ο συνάδελφός της Joel θα επιχειρήσουν να ταξιδέψουν εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, μέχρι και την Washington DC για να πάρουν συνέντευξη από τον πρόεδρο. Στην επικίνδυνη αποστολή τους θα τους συντροφεύσει τόσο η νεαρή Jessie, που κάνει τα πρώτα της βήματα στον χώρο της δημοσιογραφίας, όσο και ο παλαίμαχος Sammy και όλοι μαζί θα επιβιβαστούν σε ένα αιματοβαμμένο ταξίδι, θα βουτήξουν μέσα στα πεδία της μάχης και θα αφήσουν τον φακό της κάμερας τους να αποτυπώσει τις πιο σκληρές στιγμές του πολέμου, υπηρετώντας με κίνδυνο τη ζωής τους το δημοσιογραφικό καθήκον τους.

Δύο χρόνια μετά τον σουρεαλιστικό εφιάλτη του “Men”, o Garland επιστρέφει στο στοιχείο του με ένα δυστοπικό θρίλερ που ακούει στο όνομα “Civil War”. O σκηνοθέτης και σεναριογράφος Alex Garland έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο το 2014, με το Οσκαρικό “Ex-Machina” μια ταινία που είχε ήδη προβλέψει, μια δεκαετία πριν, τη ραγδαία άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης και είχε οραματιστεί με τρομακτική ευστοχία την πορεία της τεχνολογική εξέλιξης στοιχειώνοντας και ιντριγκάροντας τους θεατές του. Το νέο του κινηματογραφικό έργο είναι μια εξίσου ρεαλιστική εξερεύνηση ενός σκοτεινού μέλλοντος εστιάζοντας στα κοινωνικοπολιτικά τεκταινόμενα των Η.Π.Α, εν μέσω ενός εθνικού διχασμού που κατατάσσει του κατοίκους της σε γνήσιους και μη Αμερικάνους με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το υπόβαθρο της κατάστασης δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία στην ιστορία του Garland. Ο πόλεμος εξ’ άλλου είναι ανούσιος από όποια πλευρά και αν το δει κανείς. Και η ιστορία φροντίζει να αναδείξει στο έπακρο τη ματαιότητά του, πετώντας μας κατευθείαν στα βαθιά χωρίς να χτίζει κανένα υπόβαθρο, χωρίς να μας ταυτίζει με κάποια πλευρά, παρουσιάζοντας αποκλειστικά τον πόνο και τον θάνατο που προκαλεί ο διχασμός. Και αυτή η προσέγγιση αποδεικνύεται απολύτως ικανή να συνθέσει ένα βαθιά τραγικό και επιδραστικό πολεμικό θρίλερ αφιερωμένο στην τέχνη της δημοσιογραφίας που δεν θα αφήσει κανέναν ανεπηρέαστο.

Με όπλο την ωμότητα, η ταινία μας ταξιδεύει σε μια επίγεια κόλαση, σε ερημωμένες πόλεις όπου οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε αδίστακτα θηρία και ο θάνατος παραμονεύει σε κάθε βήμα. Με εξαιρετικά οπτικά και ηχητικά εφέ, ο Garland και το crew του φέρνουν στη ζωή μια εμβυθιστική εμπειρία που μόνο η κινηματογραφική αίθουσα μπορεί να αναδείξει κατάλληλα. Από τους διαπεραστικούς ήχους των πυροβολισμών που νιώθουμε να τρυπούν το σώμα μας μέχρι το αποκαρδιοτικό αλλά μεγαλειώδες σκηνικό της μετα-αποκαλυπτική Αμερικής, το “Civil War” είναι ένα πραγματικό κινηματογραφικό υπερθέαμα που αξίζει να το δείτε όπως προόριζε ο δημιουργός. Καθώς περιηγούμαστε μαζί με τους τέσσερις πρωταγωνιστές μας, σε τοπία οικεία αλλά πλημμυρισμένα με έναν αέρα δυσοίωνο και αποπνικτικό, αντιλαμβανόμαστε στο έπακρο το μέγεθος της καταστροφής και την ευθραυστότητα της πραγματικότητάς μας. Η Lee και η Jessie εξερευνούν την αγριότητα του κόσμου σαν φαντάσματα, πανταχού παρούσες αλλά αρνούμενες να εμπλακούν, ικανές μόνο να μαγνητίσουν με τον φακό τις κάμεράς τους τη βαρβαρότητα του εμφυλίου σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις, τις στιγμές όπου η ζωή συναντά τον θάνατο.

Όλη η ουσία του “Civil War” βρίσκεται στη δυναμική που χτίζεται μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών, της πραγματίστριας Lee που έχει θυσιάσει την ψυχή της για χάρη του δημοσιογραφικού της έργου και της αθώας Jessie που ελπίζει να βαδίσει στα χνάρια της ηρωίδας της χωρίς να αντιλαμβάνεται το μέγεθος του τραύματός της. Οι δύο γυναίκες ξεκινούν τη διαδρομή τους από διαφορετικούς κόσμους. Η Kirsten Dunst ενσαρκώνει τη Lee σαν μια σκληρόπετση και αυστηρή μέντορα που πιστεύει ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να αντέξει. Έχει δει και έχει φωτογραφίσει όλη την ασχήμια του κόσμου και η απευαισθητοποίηση είναι η πιο ισχυρή άμυνά της. Η Jessie της εξαιρετικής Cailee Spaeny (“Priscilla”(2023)) από την άλλη είναι μια ρομαντική ψυχή που πορεύεται με άγνοια κινδύνου, έτοιμη και πρόθυμη να πληγωθεί από όλα τα δεινά που πρόκειται να βιώσει. Στην πορεία όμως το χάσμα μεταξύ τους μικραίνει όλο και μικραίνει μέχρι που οι ρόλοι τους αντιστρέφονται μέσα από μια βάναυση αλληλουχία καταστάσεων. Από την Dunst και την Spaeny μέχρι τον Moura και τον McKinley Henderson, οι ηθοποιοί του cast βυθίζονται στους ρόλους τους και καθηλώνουν με πολύπτυχες ερμηνείες που αποτυπώνουν ακέραια όλες τις ψυχικές μεταστροφές των χαρακτήρων τους.