tyggja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Icelandic

Etymology

From Old Norse tyggva, tyggja (“to chew”), from Proto-Germanic *kewwaną, from Proto-Indo-European *ǵyewh₁-.

Pronunciation

Verb

tyggja (weak verb, third-person singular past indicative tuggði, supine tuggið)

  1. (transitive, takes the accusative) to chew, to masticate

Conjugation

tyggja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að tyggja
supine
(sagnbót) 		tuggið
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		tyggjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tygg við tyggjum present
(nútíð) 		ég tyggji við tyggjum
þú tyggur þið tyggjið þú tyggjir þið tyggjið
hann, hún, það tyggur þeir, þær, þau tyggja hann, hún, það tyggji þeir, þær, þau tyggji
past
(þátíð) 		ég tuggði við tuggðum past
(þátíð) 		ég tyggði við tyggðum
þú tuggðir þið tuggðuð þú tyggðir þið tyggðuð
hann, hún, það tuggði þeir, þær, þau tuggðu hann, hún, það tyggði þeir, þær, þau tyggðu
imperative
(boðháttur) 		tygg (þú) tyggjið (þið)
Forms with appended personal pronoun
tyggðu tyggjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tyggjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að tyggjast
supine
(sagnbót) 		tuggist
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		tyggjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég tyggst við tyggjumst present
(nútíð) 		ég tyggjist við tyggjumst
þú tyggst þið tyggjist þú tyggjist þið tyggjist
hann, hún, það tyggst þeir, þær, þau tyggjast hann, hún, það tyggjist þeir, þær, þau tyggjist
past
(þátíð) 		ég tuggðist við tuggðumst past
(þátíð) 		ég tyggðist við tyggðumst
þú tuggðist þið tuggðust þú tyggðist þið tyggðust
hann, hún, það tuggðist þeir, þær, þau tuggðust hann, hún, það tyggðist þeir, þær, þau tyggðust
imperative
(boðháttur) 		tyggst (þú) tyggist (þið)
Forms with appended personal pronoun
tyggstu tyggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
tugginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tugginn tuggin tuggið tuggðir tuggðar tuggin
accusative
(þolfall) 		tugginn tuggða tuggið tuggða tuggðar tuggin
dative
(þágufall) 		tuggðum tugginni tuggðu tuggðum tuggðum tuggðum
genitive
(eignarfall) 		tuggins tugginnar tuggins tugginna tugginna tugginna
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		tuggði tuggða tuggða tuggðu tuggðu tuggðu
accusative
(þolfall) 		tuggða tuggðu tuggða tuggðu tuggðu tuggðu
dative
(þágufall) 		tuggða tuggðu tuggða tuggðu tuggðu tuggðu
genitive
(eignarfall) 		tuggða tuggðu tuggða tuggðu tuggðu tuggðu

Derived terms

Derived terms

See also

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

Etymology

From Old Norse tyggja and tyggva, from Proto-Germanic *kewwaną, from Proto-Indo-European *ǵyewh₁-. Akin to English chew.

Pronunciation

  • IPA(key): /tʏjːɑ/, /tʏʝɑ/

Verb

tyggja (present tense tygg, past tense togg, past participle togge, passive infinitive tyggjast, present participle tyggjande, imperative tygg)

  1. to chew

References

Old Norse

Alternative forms

Etymology

From Proto-Germanic *kewwaną.

Verb

tyggja (singular past indicative tǫgg, plural past indicative tuggu, past participle togginn)

  1. to chew

Conjugation

Conjugation of tyggja — active (strong class 3)
infinitive tyggja
present participle tyggjandi
past participle togginn
indicative present past
1st-person singular tygg tǫgg
2nd-person singular tyggr tǫggt
3rd-person singular tyggr tǫgg
1st-person plural tyggjum tuggum
2nd-person plural tyggið tugguð
3rd-person plural tyggja tuggu
subjunctive present past
1st-person singular tyggja tygga
2nd-person singular tyggir tyggir
3rd-person singular tyggi tyggi
1st-person plural tyggim tyggim
2nd-person plural tyggið tyggið
3rd-person plural tyggi tyggi
imperative present
2nd-person singular tygg
1st-person plural tyggjum
2nd-person plural tyggið
Conjugation of tyggja — mediopassive (strong class 3)
infinitive tyggjask
present participle tyggjandisk
past participle toggizk
indicative present past
1st-person singular tyggjumk tuggumk
2nd-person singular tyggsk tǫggzk
3rd-person singular tyggsk tǫggsk
1st-person plural tyggjumsk tuggumsk
2nd-person plural tyggizk tugguzk
3rd-person plural tyggjask tuggusk
subjunctive present past
1st-person singular tyggjumk tyggumk
2nd-person singular tyggisk tyggisk
3rd-person singular tyggisk tyggisk
1st-person plural tyggimsk tyggimsk
2nd-person plural tyggizk tyggizk
3rd-person plural tyggisk tyggisk
imperative present
2nd-person singular tyggsk
1st-person plural tyggjumsk
2nd-person plural tyggizk

References

  • “tyggja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=tyggja&oldid=79140366"